گاهی بزرگ شدن در کوچک شدن است، اگر می خواهی بزرگ شوی در صدر مجلس ننشین، صدر مجلس بزرگ را تعیین نمی کند هر جا بزرگ بنشیند آنجا صدر مجلس است. مثل آب باش به دور از تکبر، آب با اینکه می داند عنصر حیات است ولی هیچگاه بر طبیعت سخت نگرفت و به قله نرفت، همیشه سر به زیر انداخت و در پستی منزل کرد رود شد و به دریا رسید. انسان بزرگ این را می داند که اگر دنیا جاودانه بود مردان خدا به آن شایسته تر بودند. باور کن راه رسیدن به بزرگی سخت نیست، سخت آن ست که برای رسیدن به بزرگی گدای در خانه ی حقیران شوی. انسان های بزرگ خطای خود را میپذیرند و آن را توجیه نمی کنند، چون می دانند توجیه خطا یعنی گناه و پذیرفتن خطا یعنی اجتناب از گناه است. انسان های بزرگ همیشه در برابر حقیقت سر خم می کنند حتی اگر بر علیه خودشان باشد. هیچگاه با تحقیرِ دیگران برای خود اعتبار کسب نکردند چون می دانند اعتباری که در تحقیر کسب شود به همان اندازه ارزش دارد. راه رسیدن به بزرگی آرامش است و برای رسیدن به آرامش باید وجود را شناخت. خداوند وجود است. "وجود" وجود را آفرید، آنچه دیده می شود وجود است و آنچه دیده نمی شود وجود است. در هر وجود وجود است و قبل از هر وجود وجود است و بعد از هر وجود وجود است. روح تو نشانه ای از حقیقتِ وجود است؛ آن را باور کن تا به حقیقت پنهان برسی.
درباره این سایت